เธอมีจุดยึดสำหรับองค์ประกอบที่โดดเด่นมีชั้นซับซ้อน การลงสีอย่างวิจิตรบรรจง เธอดึงเราเข้ามาผ่านความสัมพันธ์ทางภาพที่คุ้นเคยอย่างคลุมเครือ จากนั้นเผชิญหน้ากับเราด้วยประเด็นร่วมสมัย เช่น ความเท่าเทียมทางเพศ เพศวิถี และการต่อสู้ดิ้นรนเพื่อนิยามตัวเอง ผลงานที่ซับซ้อนและน่าดึงดูดใจของเธอกลับแสดงความเคารพเต็มไปด้วยอารมณ์, ความใคร่, ความไม่มั่นคง

ก่อนหน้านี้ Carrie Ann Baade ได้รับการเลี้ยงดูในโคโลราโด สำเร็จการศึกษา BFA จาก School of the Art Institute of Chicago พร้อมกับศึกษาที่ Florence Academy of Art ในอิตาลี และได้รับปริญญาบัตรจาก MFA จาก University of Delaware ในปัจจุบันเธอทำงานในแทลลาแฮสซี ซึ่งเธอเป็นศาสตราจารย์ด้านจิตรกรรมและการวาดภาพเต็มรูปแบบที่มหาวิทยาลัยแห่งรัฐฟลอริดา

เจ้าตัวได้อธิบายภาพหนึ่งที่มีผู้หญิงสองคน และมีรูปปากขนาดใหญ่อยู่ตรงกลางภาพว่า “นั่นก็คือ Hellmouth, The Queen of Heaven เป็นการสำรวจจินตนาการของหญิงสาวผู้ยิ่งใหญ่ในฐานะยักษ์ ปากนรกที่อ้าปากค้างและมีฟันเทียมประกอบอยู่ เป็นสัญญาลักษณ์ของช่องคลอด ซึ่งได้แนวคิดที่มาจากนิทานพื้นบ้านที่มีช่องคลอดที่เต็มไปด้วยฟันซึ่งถูกเข้าใจว่าเป็นสิ่งคุกคามผู้ชายที่หลั่งอสุจิในระหว่างการมีเพศสัมพันธ์ในอุดมการณ์ปิตาธิปไตยและลึงค์เป็นศูนย์กลาง — เช่นเมื่อฝ่ายหญิงเกิดตั้งท้องโดยไม่พร้อมพวกผู้ชาย เขากลับมองว่าสิ่งเหล่านั้นไม่ใช่ปัญหาของตัวเอง เหมือนผู้หญิงเราถูกมองว่าเป็นสัตว์ประหลาด ย้อนกลับไปถึงงานเขียนของอริสโตเติลที่กล่าวไว้ว่า ผู้หญิงก็คือสัตว์ประหลาด เนื่องจากมีความชื้นและความหนาวเย็นมากเกินไปในระหว่างตั้งครรภ์ ซึ่งฉันได้ทำงานศิลปะชิ้นี้เพื่อล้อเลียนความไม่สมเหตุสมผลเหล่านี้”

ยกตัวอย่างกับอีกภาพ Angel of Paradox (Suck my clit, Georg Baselitz) ล้อเลียน “ปัญหาของผู้หญิง” ด้วยการเล่นกับเพศและคำพูดกับสัตว์ประหลาดตาเดียวและการยึดถือสำนวนอื่น ๆ การตอบสนองต่อคำกล่าวของจิตรกร Georg Baselitz ในปี 2013 ที่ว่า “ผู้หญิงวาดภาพได้ไม่ดีนัก” เขาสนับสนุนคำกล่าวอ้างของเขาโดยกล่าวว่าผู้หญิงไม่ผ่าน “การทดสอบของตลาด” หรือ “การทดสอบคุณค่า” ฉันกลับคิดว่าตรรกะที่ว่าคุณภาพของงานศิลปะถูกกำหนดโดยราคานั้นมีข้อบกพร่อง เมื่อภาพวาดนี้จำหน่ายได้แล้ว ฉันจะบริจาคเงินเป็นทุนการศึกษาสำหรับนักเรียนจิตรกรรมที่เป็นผู้หญิงค่ะ” หรือภาพ Parthenogenesis of the Muse / Ol’ Masterbation เปรียบเทียบสิ่งนี้กับการช่วยตัวเอง การฝึกฝนในการพยายามวาดภาพเหมือนพวกศิลปินผู้ชายผู้ทรงคุณวุฒิ แต่มันไม่เหมือนกัน มีบางอย่างหายไป ฉันมักได้ตอบคำถามเสมอทำไมจิตรกรที่เป็นผู้หญิง ทำไมถึงไม่สามารถละทิ้งการวาดภาพได้ คนเราวาดภาพในฐานะจิตรกรหญิงได้อย่างไร? คุณจะวาดภาพเสมือนจริงของผู้หญิงได้อย่างไรถ้าเป็นผู้ชาย? คุณค่าผลงานของผู้หญิงน้อยกว่าหรือเท่ากับของผู้ชาย? เห็นได้ชัดว่าฉันไม่ใช่คนแรกที่คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่เป็นคำถามที่ฉันกำลังพูดถึงด้วยตัวเอง”

 

รู้สึกอย่างไรเกี่ยวกับโพสต์นี้?