แต่ถึงกระนั้น ในประเทศไทย ครูผู้มีความหลากหลายทางเพศ โดยเฉพาะครูข้ามเพศก็ยังต้องเผชิญกับอคติและการเลือกปฏิบัติในหลายรูปแบบ ทั้งที่เป็นข่าวและไม่เป็นข่าว อยู่เป็นระยะๆ แม้จะมีการประกาศใช้พ.ร.บ.ความเท่าเทียมระหว่างเพศ พ.ศ. 2558 แล้วก็ตาม
การที่ครูเป็น LGBTQ+ ไม่ควรถูกมองว่ามีผลกระทบต่อการสอนหรือถูกมองว่าจะเป็น ‘ต้นแบบที่ไม่ดี’ ในโลกยุคที่การ ‘เป็นต้นแบบที่ดี’ น่าจะหมายถึงต้นแบบที่เคารพความแตกต่างหลากหลาย บางสถาบันการศึกษาหรือที่ทำงานอาจมีทัศนคติที่ไม่เปิดกว้างเนื่องจากวัฒนธรรมหรือค่านิยมที่แตกต่างกัน ดังนั้น การสนับสนุนและการสร้างพื้นที่ที่ปลอดภัยสำหรับทุกคน รวมถึงครูที่เป็น LGBTQ+ จึงเป็นสิ่งสำคัญที่จะช่วยสร้างสภาพแวดล้อมการเรียนรู้ที่ดีขึ้น
ครูผู้เป็น LGBTQ+ ไม่ได้ต้องการอะไรพิเศษนอกเหนือไปจากสิทธิพื้นฐาน ต้องการได้รับความเข้าใจ และไม่ถูกเลือกปฏิบัติเหมือนกลุ่มคนที่ตรงไบนารี่ ต้องการสิทธิการสมรสเท่าเทียม การใช้คำนำหน้านาม สิทธิในเรือนร่างและการแต่งกาย และการสามารถดำรงชีวิตและทำงานได้เหมือนคนอื่นโดยมีอัตลักษณ์ทางเพศแบบที่พวกเขาเลือก การสร้างความเข้าใจเกี่ยวกับเพศและความหลากหลายทางเพศ รวมถึงการยอมรับความหลากหลายในสังคมเป็นสิ่งที่ควรเน้นและสนับสนุนในทั้งสถานที่ทำงานและสถาบันการศึกษา เพื่อเป็นเบ้าหลอมสร้างสังคมที่เป็นธรรมและเท่าเทียมมากขึ้น
รู้สึกอย่างไรเกี่ยวกับโพสต์นี้?
