ใคร ๆ ก็มีแผนสำหรับวันสำคัญของตัวเองกันทั้งนั้น

แผนวันแรกของอิวาคุระ มิตสึมิ เด็กสาวที่ย้ายจากจังหวัดสุดขอบญี่ปุ่นมาเรียนในโตเกียวคือทำมันให้เพอร์เฟกต์ ตื่นไปโรงเรียนแต่เช้า ขึ้นกล่าวสุนทรพจน์ในฐานะตัวแทนนักเรียนใหม่ เริ่มต้นเส้นทางอันสดใสของอาชีพข้าราชการสายปกครอง ทว่าเธอประเมินโตเกียวต่ำไป มิตสึมิหลงทางจนได้ นับว่าฟ้ายังเมตตาที่เธอบังเอิญเจอเข้ากับ “ชิมะคุง” หนุ่มหล่อโรงเรียนเดียวกันที่ฟ้าเธอไปโรงเรียนทันพิธีปฐมนิเทศอย่างเฉียดฉิว เด็กสาวได้กลายเป็นที่รู้จักในแบบที่เธอไม่ได้คาดหวัง 

แต่นั่นก็เป็นเหมือนการส่งสารอันอ่อนโยนว่าชีวิตมันก็ไม่ได้เป็นไปดังคาดเสมอ แต่เราจะผ่านมันไปได้ด้วยดี ตราบใดที่เรายังหยิบยื่นความปรารถนาดีให้แก่กัน ดังเช่นที่การ์ตูนเรื่องนี้จะทำไปตลอดทั้งเรื่อง

สิ่งที่ทำให้ Skip & Loafer โดดเด่นจากการ์ตูนแนวโรแมนติกในรั้วโรงเรียนเรื่องอื่น ๆ คือการที่มันถ่ายทอดความรักหลายรูปแบบระหว่างเพื่อน ๆ รอบตัวของมิตสึมิ โดยไม่ต้องบีบเค้นหรือสร้างสถานการณ์ใหญ่โตเพื่อหวังผลทางอารมณ์ เป็นไปได้ที่เรื่องราวของตัวละครทุกตัวจะถูกขยายให้เป็นดราม่าใหญ่โตเพื่อจูงให้คนติดตาม แต่ผู้เขียนการ์ตูนเรื่องนี้ปฏิเสธที่จะทำแบบนั้น แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้เรารู้สึกผูกพันธ์หรือเอาใจช่วยตัวละครในสถานการณ์ของพวกเขาน้อยลง กลับกัน การพลิกมุมมองต่อปัญหาและปมเพียงเล็กน้อยด้วยสายตาที่อ่อนโยนและเข้าอกเข้าใจทำให้การ์ตูนเรื่องนี้ให้ความรู้สึกสดชื่น อิ่มเอมใจอย่างเป็นเอกลักษณ์ โดยไม่ชวนให้รู้สึกว่านี่เรากำลังอ่านการ์ตูนโลกสวยอยู่หรือเปล่า

ดังที่ตัวละครเวย์มอนด์ในภาพยนตร์ Everything Everywhere All At Once กล่าวไว้ในฉากสำคัญว่าการที่คนเราจะใจดีได้ มันไม่ใช่เพราะเขาคนนั้นอ่อนแอหรือหนีปัญหา มันคือกลยุทธ์ในการเอาตัวรอดจากความไม่แน่นอนสาดซัดเข้ามาในชีวิตโดยที่เราไม่ร้องขอ เรื่องราวของมิตสึมิกับผองเพื่อนคืออีกหนทางในการสื่อสารแนวคิดนี้ 

ด้วยเหตุนี้ Skip & Loafer “จังหวะวัยรุ่นว้าวุ่นหัวใจ” จึงเป็นเหมือนสายลมสดชื่น เป็นพื้นที่ปลอดภัยให้เราได้พักผ่อนใจยามเปิดอ่านและเฝ้าดูความอ่อนโยนของเด็กหญิงที่เป็นดัง “บอสลับ” แผ่กระจายความปรารถนาดีของเธอไปยังผู้คนรอบตัว

 

รู้สึกอย่างไรเกี่ยวกับโพสต์นี้?