Trigger Warning: การล่วงละเมิดทางเพศ

ในทริปสั้น ๆ ไม่กี่วันของช่วงฤดูร้อน ‘ทาร่า’ เด็กสาววัย 16 ที่บินลัดฟ้ามาที่เกาะมาเลียในประเทศกรีซ เธอตั้งใจมาใช้เวลาพักผ่อนกับเพื่อนสาวอีกสองคน ปาร์ตี้สุดเหวี่ยง และอาจจะได้มีประสบการณ์ทางเพศครั้งแรกกับใครสักคน หลังจากเมามายจนแทบคลานกลับที่พักในคืนแรก เธอได้พบกับเพื่อนใหม่ ‘แบดเจอร์’ หนุ่มอายุมากกว่าตะโกนทักทายเธอข้ามระเบียง พวกเขาสนิทกันมากขึ้นด้วยความเฮฮาและพลังอันเหลือล้นของเธอ ความเป็นเธอดึงดูดทั้งเขาและผู้คนที่อยู่รายล้อมเข้ามาให้ใกล้ชิดเธอมากขึ้น 

เพียงเวลาชั่วข้ามคืน ทาร่าคนที่มีชีวิตชีวา กลับกลายเป็นคนเก็บตัว เธอแทบไม่พูด และไม่อยากทำอะไรอีกแล้ว

ความละเมียดของ How to Have Sex คือการทำให้เราที่เป็นผู้ชม (โดยเฉพาะผู้หญิง) คงได้เห็นตัวเองในทาร่า ไม่ว่าจะมากหรือน้อย ในการเดินทางครั้งนี้

ความกังวลต่ออนาคต ความสัมพันธ์กับเพื่อนอีกสองคน คนหนึ่งคอยไถ่ถาม ทุกข์ร้อนเมื่อหากันไม่เจอ ส่วนอีกคนทำให้เสียความรู้สึกซ้ำ ๆ ด้วยคำพูดแล้วอ้างว่าพูดเล่น แรงกดดันและอิทธิพลของเพื่อนที่ทำให้เราทำเรื่องที่ไม่แน่ใจว่าอยากทำหรือเปล่า รวมถึงความรู้สึกแปลกแยก โดดเดี่ยว เมื่อมีเรื่องที่ไม่สามารถพูดคุยกันได้ ความสัมพันธ์ทางใจและความสัมพันธ์ทางกายที่ชวนสับสน ในเมื่อสิ่งนี้แตกต่างกันไปในแต่ละคน แล้วเราจะยืนยันอย่างหนักแน่นได้มากแค่ไหนกันเชียว ว่าสิ่งที่ประสบมาคือสิ่งที่ควรจะเป็นหรือไม่ ในเมื่อไม่เคยมีประสบการณ์ไว้ให้เปรียบเทียบ สิ่งที่ใครต่อใครบอกกันว่าดีควรทำให้เรารู้สึกแบบนี้รึเปล่า 

หรือนี่เป็นราคาของความอยากรู้อยากลองที่สูงเกินไป

“ซิงนั้นสำคัญไฉน” ไม่ได้เล่าเรื่องใหม่ ผู้เขียนบทและกำกับภาพยนตร์ Molly Manning Walker เริ่มเขียนบทจากประสบการณ์จริงสุดเหวอของเธอ และอันที่จริงแล้วการเลือกเล่าเรื่องเดิมที่มีมาทุกยุคทุกสมัยนั้นเป็นสิ่งที่น่ากังวล เพราะนั่นยืนยันว่าสังคมไม่ได้เปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหนก็ตาม

ความพิเศษของหนังอยู่ตรงที่ ภาพยนตร์เรื่องแรกของผู้กำกับหญิงคนนี้เล่าอย่างสมจริงและไม่ผลิตซ้ำความรุนแรง แต่ก็ฉายภาพให้เห็นชัดเจนพอว่าตัวละครต้องเจอกับอะไร และถ่ายทอดมุมมองที่ท้าทายคนดูตลอดทั้งเรื่อง ในเวลาชั่วโมงครึ่งนี้มีประเด็นมากมายที่อัดแน่นด้วยรายละเอียดอันละเมียดละไม สื่อสารกับผู้ชมผ่านภาษากายของทุกตัวละครและการแสดงที่ยอดเยี่ยมจากนักแสดงนำ Mia McKenna-Bruce พร้อมกับนักแสดงทุกคนในเรื่อง ราวกับว่าผู้กำกับฝากความหวังไว้กับเรา การจะตามหนังให้ทันอาศัยความรู้ความเข้าใจในประเด็นที่ซับซ้อน ละเอียดอ่อน อาทิ สิทธิเนื้อตัวร่างกาย ความยินยอม การล่วงละเมิดทางเพศ วัฒนธรรมข่มขืน และอาศัยอารมณ์ร่วมของผู้ชมเป็นอย่างมาก ต่อการข้ามผ่านประสบการณ์เลวร้ายที่ไม่ได้เลือกและความเจ็บปวดที่ทาร่าต้องเผชิญ

ซิงนั้นสำคัญ แต่การ ’เสีย’ ไปอย่างไรไม่ได้สำคัญมากพอที่จะกำหนดประสบการณ์ทางเพศที่จะเกิดขึ้นหลังจากนี้ และไม่สำคัญมากพอที่จะกำหนดตัวตนของใคร

“เรากำลังจะกลับบ้านแล้ว!” ทาร่าตะโกนเสียงดังขณะที่วิ่งไปขึ้นเครื่องบินกลับบ้านให้ทัน

การฉายภาพทาร่าที่สดใสคล้ายคนที่เราได้เห็นในช่วงต้นเรื่องช่วยยืนยันกับเราว่า หลังจากที่เธอทำสิ่งที่ยากที่สุด อย่างการพูดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นออกมา เธอก็เริ่มเยียวยา และในที่สุดแล้วจะกลับสู่สภาวะปกติของเธอได้

สิ่งที่เกิดขึ้นเกิดขึ้นไปแล้ว แม้ประสบการณ์นั้นจะคงอยู่กับเธอไปตลอดชีวิต ไม่ว่าเธอจะลืมหรือยังจำมันได้ ทาร่าก็จะเติบโต เธอจะฟื้นตัว เธอจะข้ามผ่าน เธอจะใช้ชีวิต ใช้ชีวิต และใช้ชีวิตต่อไป ด้วยประสบการณ์ที่มากขึ้น

และเมื่อทาร่าไม่เป็นไร พวกเราก็จะไม่เป็นไรเช่นกัน 

ป.ล. ภาพยนตร์เรื่อง How to Have Sex ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัล BAFTA ทั้งหมด 3 สาขา ได้แก่ 

• ภาพยนตร์อังกฤษยอดเยี่ยม
• ผู้กำกับ ผู้เขียนบท ผู้อำนวยการสร้างชาวอังกฤษยอดเยี่ยมจากภาพยนตร์เรื่องแรก
• การคัดเลือกนักแสดงยอดเยี่ยม