จากเด็กหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาที่ครอบครัวของภรรยารับไปเลี้ยงอุปการะ เติบโตมาด้วยกัน และลงเอยด้วยการชอบพอกันหนีตามกันมาแต่งงาน และมีลูกร่วมกัน แต่เมื่อภรรยาของเขาเสียชีวิตไป เขาเลยตัดสินใจลาออกจากงานกลับมาเลี้ยงลูกชายที่ยังแบเบาะ จู่ๆ เขาก็ตัดสินใจจะเป็นผู้หญิง พร้อมกับความคิดว่าในชาตินี้เขาคงรักกับใครไม่ได้อีกแล้ว เลยตัดสินใจแปลงเพศ ศัลยกรรมยกเซ็ตทั้งตัว แล้วตั้งตัวด้วยการทำงานกลางคืนที่บาร์ เลี้ยงดูลูกด้วยตัวของเธอเองในฐานะแม่เลี้ยงเดี่ยว อาศัยอยู่ในแมนชั่น และห้องครัวที่กลับมามีชีวิตอีกครั้งเมื่อ ซากุระอิ ผู้ที่พึ่งเสียยายไปมาร่วมอาศัยในชายคาด้วย 

แน่นอนว่านิยายเรื่องนี้ตีพิมพ์ครั้งแรกตั้งแต่ปี 1988 จึงไม่แปลกถ้าหยิบมาอ่านในปี 2023 เรายังอ่านมันด้วยสายตา มุมมองที่ยังคงเป็นเรื่องราวหมาดใหม่ร่วมมัยอยู่ อาจเพราะถูกเล่าด้วยมิติความหลากหลายทางเพศ และตัวละครเอาไว้อย่างแยบยล

ส่วนที่น่าประทับใจคงหนีไม่พ้นส่วนหนึ่งจากข้อความในจดหมายพินัยกรรมที่ “เอริโกะ” เธอเขียนถึงลูกชายของเธอก่อนที่เธอเสียชีวิต “ฉันเองตั้งใจว่าจะเขียนจดหมายนี้ด้วยสำนวนของผู้ชายเสียหน่อย ลองพยายามเขียนแล้วแต่มันก็ทะแม่ง ๆ เขินจนเขียนไม่ออก ถึงฉันจะเป็นผู้หญิงมานานจนถึงป่านนี้แต่ยังมีตัวตนที่เป็นผู้ชาย ตัวตนที่แท้จริงแอบซ่อนอยู่ที่ไหนสักแห่ง ทั้ง ๆ ที่คิดว่าแค่สวมบทบาท แต่กลายเป็นผู้หญิงไปแล้วทั้งกายทั้งใจ เป็นแม่ในนามและในความเป็นจริง”

Kitchen 

เขียนโดย:  Banana Yoshimoto 

แปลโดย: อิศเรศ ทองปัสโณว์ 

นวนิยายของความสัมพันธ์ที่เกิดจากการสูญเสีย — เรื่องราวของความรักที่หมุนอยู่รอบครัวเรา

สำนักพิมพ์: Salmon 

 

รู้สึกอย่างไรเกี่ยวกับโพสต์นี้?